- LUCRINUS
- LUCRINUSlacus parvus Campaniae in sinu Baiano, contra Puteolos, tam propinquus Averno lacui, ut mari tempestaribus concitato, quandoque soleat coniiungi. Ferr. Erat prope intimum recessum sinûs Puteolani; aliter Baianus dictus. Sed a quo terrae motu A. C. 1538. mons hic novus exitit, qui mons Cinereus dicitur: nihil lacûs Lucrini superest. nisi palus lutosa cum arundineto. Baudr. ἀυτόπτης, Dictus a lucro, ut quidam volunt, propter multitudinem piscium delicatissimorum, qui ibis capiebantur. Inde ob istam rationem a veteribus passim laudatur. Horat. Ep. Ode. 2. v. 49.Non me Lucrina iuverint conchylia.Idem Serm. l. 2. Sat. 4.v . 32.Murice Baiano melior Lucrina Peloris.Praesertim ob ostrea. Mart. l. 1. Epigr. 63. et l. 3. Epigr. 20. et 60. cuius Epigraphe in Ponticum.Ostrea tu sumis stagno satiata Lucrino.Idem, l. 6. Epigr. 68. cuius Epigraphe de Morte. Eutychi pueri et l. 13. in Xenys Epigr. 82, et 90. Idem l. 6. Epigr. 11. cuius Epigraphe ad Marcum.Tu Lucrina voras. ------ ------Iuv. Sat. 4. l. 1. v. 141.------ ------ Circaeis nata forent, an.Lucrinum ad saxum. -------De ostreis loquitur. Nic. Loyd. Plin. l. 3. c. 5.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.